
بۆچی خودا لەسەر شێوەی مرۆڤ هاتە سەر زەوی؟
خودا لە شێوەی مرۆڤدا (عیسای مەسیح) هاتە سەر زەوی تا بە تەواوەتی خۆی بە مرۆڤایەتی بناسێنێت، مرۆڤ لە گوناه
خودا لە شێوەی مرۆڤدا (عیسای مەسیح) هاتە سەر زەوی تا بە تەواوەتی خۆی بە مرۆڤایەتی بناسێنێت، مرۆڤ لە گوناه
مەسیح بە یەکێک لە مامۆستایانی جولەکە بە ناوی نیقۆدیمۆسی ووت: «ڕاستی ڕاستیت پێ دەڵێم، ئەگەر یەکێک لەدایک نەبێتەوە، ناتوانێت شانشینی
شەوێک گەنجێک گەڕایەوە ماڵەوە، خوێن بە جلەکانییەوە بوو و لە دەستیدا چەقۆیەکی خوێناوی پێبوو . برا گەورەکەی کە لەسەر مێزی
پێش ئەوەی بڕیار بدەیت کە ببیتە مەسیحی، گرنگە بزانیت مەسیح کێیە، بۆچی هاتە ئەم دونیایە و هەروەها مەسیح دەتوانێت چیت
لە ئیسلامدا باوەڕ بە چاوی پیس ڕۆڵێکی گەورە دەگێڕێت لە ژیانی تاکی موسوڵماندا. بۆیە کەسی موسوڵمان لە ترسێکی بەردەوامدا دەژی،
ئەحمەد دیدات و زاکیر نایک و هەندێک لە موسڵمانان دەڵێن ئەم ئایەتەی ئینجیل (یۆحەنا بەشی ١٦ ئایەتی ٧) پێشبینی مەسیحە
ناسین و تێگەیشتن لە خودا، تەنها بابەتێکی فەلسەفی نییە، بەڵکو پرسیارێکە کە پەیوەندی بە ناخی ژیانی هەریەکێکمانەوە هەیە. بۆیە با
ئەم بابەتە کرۆکی باوەڕی مەسیحی لە حەوت خاڵدا ڕوون دەکاتەوە. باس لەوە دەکات کە مەسیحییەت باوەڕی بە خودایەکی تاقانە هەیە
مەسیحییەت باوەڕێکی جیهانییە کە لەسەر ژیان و فێرکارییەکانی یهشوعی مەسیح دامەزراوە، کە باوەڕداران پێیان وایە کوڕی خودایە و بۆ ڕزگارکردنی
نزیکەی هەزار ساڵ پێش لە دایک بوونی مەسیح، بۆ یەکەم جار پەرستگای خودا یان ماڵی خودا لە لایەن سڵێمانی کوڕی
خەتەنەکردن هەرچەندە بە رواڵەت کارێکی جەستەیی و فیزیکیە، بەڵام لە ڕاستیدا کردارێکی تەواو ڕۆحیەو وانەیەکی گەورەی ڕۆحی لە پشتەوەیە. لە
لە چاخانەیەک دادەنیشیت و داوای چایەک لە چایچیەکە دەکەیت. پاش کەمێک چایەک لە سەر مێزەکەت دەبینیت. چی وادەکات چایچیەکە (چا)کەت
پەیرەوانی مەسیح واتە قوتابییەکانی، باوەڕی خۆیان لە سەر ئەو پایەیە بنیادنا کە عیسا لە پێناوی گوناهەکانی ئەوان و هەموو مرۆڤایەتی
یەکێک لەو ئایەتانەی کەلە تەوراتدایە و موسوڵمانان پێیان وایە پێشبینییە دەربارەی پێغەمبەری ئیسلام لە “دوا وتاری موسا بەشی ۱٨ ئایەتی
عیسا لە مزگێنی بە پێی یوحەنا دەڵێت “ئەی باوکی ڕاست و دروست، جیهان ناتناسێت” (یوحەنا ١٧: ٢٥). ناسینی خودا واتە
ئینجیل ووشەیەکی یۆنانییە و بە واتای هەواڵی دڵخۆشکەر یان موژدە دێت. ئەو موژدەیەش ئەوەیە کە عیسای مەسیح هاتووەتە جیهانەوە تا
عیسا دەتوانرێت بە کاریگەرترین کەس لەجیهاندا بناسرێت. تەنانەت ئەو ڕۆژمێرە جیهانیەی کە ئەمڕۆ لەزۆربەی وڵاتان کاری پێدەکرێت، دەگەڕێتەوە بۆ لەدایکبوون
ئەوەی کە زۆر کەسی نیگەران کرووە و ترسێکی زۆری درووست کردووە، ترسی بەکارهێنانی چەکی ئەتۆمی و گۆرانی کەشوو هەوا وەک
پێش ئەوەی مەسیح بگەرێتەوە بۆ ئاسمان، بە نێردراوەکانی فەرموو: «هەموو دەسەڵاتێکم لە ئاسمان و لەسەر زەوی دراوەتێ. کەواتە بڕۆن، هەموو
عیسا لە مزگێنی بەپێی یوحەنا دەڵێت “ئەی باوکی ڕاست و دروست، جیهان ناتناسێت” (یوحەنا ١٧: ٢٥). ناسینی خودا واتە هەبوونی
زۆرجار بە ناڕەوا مەسیحیەکان تاوانبار دەکرێن بەوەی کە گوایا باوەڕیان بە سێ خودا هەیە. ئەم تاوانبارکردنە هیچ بنەمایەکی نییە نە
کورد یەکەم گەل بوو لەسەر گۆی زەوی کە مەسیحی ناسی و وەک خودا پەسەندی کرد. کاتێک مەسیح لە دایک دەبێت،
نوێژ واتە گفتۆگۆ لەگەڵ خودا. ئێمە لە هەموو کات و شوێنێکدا و بە زمانی کوردی لەگەڵ خودای خۆمان قسە و
زۆرجار پرسیار دەکرێت چۆن دەبێت مەسیح لە خاچ درابێت و مردبێت کەلەکاتێکدا ئەو خودایە. ئەو پرسیارەی کە گرنگە بکرێت ئەویش